Joseph Willaert is een dichter-schilder. Het schijnbaar naïeve karakter van Willaerts werk is vaak een façade die de kunstenaar toelaat om met milde spot een benepen kleinburgerlijke moraal op de korrel te nemen.
In dit liefdesgedicht kruipt Willaert in de huid van een Vlaamse jongen wiens amoureuze expressie gebukt gaat onder een benepen Vlaams wereldbeeld. In die zin verbaast het wellicht niet dat de Vlaamse schrijver Hugo Claus uitgerekend dit werk kocht op een tentoonstelling anno 1968 in de Gentse galerie Kaleidoskoop.